ایده عجیب یک ستاره شناس برای حل معضل گرم شدن زمین ، چتری غول پیکر به یک سیارک ببندیم!
به گزارش وبلاگ پاییز، یک ستاره شناس می گوید چتر غول پیکر بسته شده به سیارک می تواند به مبارزه با تغییرات آب و هوایی یاری کند.
به گزارش وبلاگ پاییز و به نقل از ساینس الرت، تغییرات آب و هوایی روی زمین آنقدر چالش بزرگی است که دانشمندان به طور جدی در حال آنالیز هر گزینه ای هستند که بتواند این مسئله را حل نماید؛ دقیقا هر گزینه ای و باید گفت نوترین گزینه بسیار عجیب و خلاقانه است، اگرچه خارج از قلمرو امکان نیست.
ستاره شناس ایستوان ساپودی، از موسسه نجوم دانشگاه هاوایی، بر این باور است که می توانیم یک سیارک را بگیریم، آن را مقابل زمین پارک کنیم و یک چتر آفتابی به آن ببندیم تا اندازهی از نور خورشید را مسدود کند. سپر خورشیدی ایده نوی نیست. اما تغییرات ساپودی در این ایده، هزینه و سختی اجرا را تا حد زیادی کاهش می دهد و آن را یک قدم به ممکن شدن نزدیکتر می نماید.
او شرح می دهد: در هاوایی، بسیاری در طول روز از چتر برای جلوگیری از تابش نور خورشید استفاده می نمایند. به این فکر می کردم که آیا می توانیم همین کار را برای زمین انجام دهیم و از این طریق فاجعه قریب الوقوع تغییرات آب و هوایی را کاهش دهیم؟
ایده سپر خورشیدی خالی از لطف نیست. اگر فقط درصد کمی از نور خورشید را که دائما به زمین می تابد مسدود کند، می تواند برای مقابله با افزایش دما کافی باشد. شاید به عنوان راهکار نهایی به کار نیاید، اما می تواند برای ما کمی زمان بخرد، تا روی زمین در پی راهکار های اساسی تر باشیم.
مشکل این است که برای جلوگیری از پرت شدن بادبان یا چتر به وسیله باد خورشیدی و فشار تشعشع، و برای پایداری گرانشی، به اندازه مناسبی جرم احتیاج دارد و رساندن این جرم به فضا سخت و پرهزینه خواهد بود. با این حال، اگر توده از قبل آنجا باشد چه؟ این جاست که گرفتن یک سیارک و بستن چتر آفتابی به آن پدیدار می گردد.
ساپودی محاسبه کرد که قرار دادن تعادل نسبت به خورشید در نقطه لاگرانژی L1، جرم کل سپر و وزنه تعادل را به تنها 3.5 میلیون تن کاهش می دهد. لاگرانژ L1 نقطه ای از ثبات گرانشی نسبی است که در اثر برهم کنش بین زمین و خورشید ایجاد می گردد. کشش های گرانشی دو جسم در این نقاط لاگرانژ متعادل می شوند تا مقدار تنظیمات لازم برای ماندن در آن نقطه را به حداقل برسانند. هر سیستم دو بدنه دارای پنج لاگرانژ است. L1 مستقیما بین زمین و خورشید قرار گرفته است و برترین نقطه برای پارک یک سپر خورشیدی است.
این 3.5 میلیون تن ممکن است جرم زیادی به نظر برسد، اما حدود 100 برابر جرم کمتر از تخمین های قبلی برای یک سپر غیر متصل است. تنها 1 درصد آن سپر واقعی خواهد بود: حدود 35000 تن. جرم به جامانده متعلق به سیارک خواهد بود.
بیشتر بخوانید:
- شواهد نو مریخ نورد استقامت از رودخانه باستانی | رازهای حیات در سیاره سرخ
کاهش وزن سپر با مواد سبک تر مانند گرافن امکان پذیر است. انجام این کار هنوز هم بسیار مشکل است چرا که در حال حاضر حداکثر محموله قابل حمل یک موشک به 35000 تن نزدیک هم نمی گردد. رکورددار کنونی ساترن 5 است که محموله ای به وزن 140 تن را در دوران آپولو به مدار پایین زمین فرستاد. بالاترین ظرفیت موشک غول پیکر استارشیپ اسپیس ایکس هم 250 تن است.
با وجود این، این ایده می تواند دست یافتنی تر از چیزی باشد که قبلا تصور می شد. ناسا نشان داده که می توانیم مسیر یک سیارک را تغییر دهیم. کارهای بیشتری باید انجام گردد، اما ساپودی فکر می نماید که اگر اکنون کار روی تحقیق و توسعه را آغاز کنیم، ممکن است بتوانیم قبل از اینکه برای آب و هوا خیلی دیر گردد، آن را اجرا کنیم.
این تحقیق در Proceedings of the National Academy of Sciences منتشر شده است.
منبع: همشهری آنلاین