از آلاشت تا قعر زیبایی! - وبلاگ پاییز

به گزارش وبلاگ پاییز، تجربه هیجان در ارتفاعات سرسبز و در یک طبیعت پر از رنگ و هوای تازه و خنک، تنها بخشی از لذت سفر با دوچرخه سواری است که در منطقه سوادکوه نصیبتان خواهد شد

وبلاگ پاییز: باید رکاب زنی را از آلاشت آغاز کنید، شهری که تقریباً 240 کیلومتر تا تهران فاصله دارد. به دلیل ارتفاع زیاد، آب و هوایش هم حسابی خنک است و یک جنگل زیبا هم دور و برش. برای رسیدن به مقصد، از آلاشت حدود 70 کیلومتر تا ساحل سد شیرگاه باید پیش بروید، سدی زیبا در نزدیکی قائم شهر.

فصل بهار، بهترین زمان برای این ماجراجویی است؛ هم آب و هوا مناسب است و هم طبیعت در اوج زیبایی اش. تنها چیزهایی که در این سفر نیاز دارید، یک دوچرخه سبک کوهستان است، یک کوله پشتی جمع و جور و یک روحیه ماجراجو!

اینجا، یکی از خانه های سنتی شهر آلاشت است که احتمالاً شب را در آن می گذرانید و صبح زود از آنجا راه می افتید. پیش از آنکه راه بیفتید، حتماً در کنار ساختمان زیبای آن یک عکس یادگاری بگیرید، چون ممکن است سال آینده که به اینجا باز می شد، ممکن است این خانه زیبا را دیگر اجاره ندهند!

چگونه برویم؟

نقطه آغاز این سفر، شهر آلاشت است، شهری زیبا که هنوز معماری سنتی خود را حفظ کرده است.

اگر خودروی شخصی دارید، می توانید دوچرخه ها را بردارید و به جاده فیروزکوه بروید. فاصله تهران تا آلاشت حدود 237 کیلومتر است و تقریباً سه ساعت و نیم طول می کشد تا به آنجا برسید. در جاده فیروزکوه بعد از شهر پل سفید، به دو راهی آلاشت می رسید که در سمت چپ جاده قرار گرفته است. از این دو راهی تا خود آلاشت، حدود 37 کیلومتر را باید در جاده فرعی و پیچ و خم هایش برانید تا بعد از 45 دقیقه به آلاشت برسید. نشانه جاده آلاشت غیر از تابلوی راهنمای آن، پلی است که روی آن ماکت یک قطار باری کشیده شده.

حرکت از قائم شهر: می توانید با اتوبوس های قائم شهر هم خود را به منطقه سوادکوه و دو راهی آلاشت برسانید که تقریباً سه ساعت و نیم به طول می انجامد و از آنجا به بعد باید وانتی اجاره کنید تا شما و دوچرخه هایتان را به آلاشت ببرد. اگر هم قرار است تنها به آلاشت بروید و از آنجا به گروه بپیوندید، می توانید از ترمینال شرق یا آرژانتین تهران، با سواری یا اتوبوس، به پل سفید بروید و از آنجا هم با مینی بوس، خود را به آلاشت برسانید.

کجا بمانیم؟

در شهر زیبای آلاشت، هم خانه سنتی برای اقامت هست و هم سوئیت های شهرداری. در اینجا، مانند هر جای دیدنی دیگر، می توانید از خانه های روستایی هم استفاده کنید. در عین حال، می توانید شب را در یک محیط سرسبز و یا داخل جنگل چادر بزنید. برای این کار، در کمرکش جاده ای که به شهر ختم می شود، جنگل زیبایی وجود دارد که قسمت ورودی آن، جای مناسبی برای شب مانی است. ضمناًًً این منطقه، شب های خیلی خنکی دارد، بنابراین حتماً با خودتان لباس گرم ببرید.

نکته: یکی از مسائل مهم در دوچرخه سواری کوهستان این است که به هیچ وجه به تنهایی، به این سفر نروید، چون هنگام دوچرخه سواری در جاده ها، هر اتفاقی ممکن است رخ دهد. همسفران حرفه ای بهترین همراه شما خواهند بود.

نکته دیگر اینکه شما در این سفر، غیر از زیبایی های جنگل و کوهستان، هم پل معروف ورسک را خواهید دید و هم شهر آلاشت با معماری سنتی اش را.

پل ورسک: در طول مسیر، پل های بسیار زیبای راه آهن تهران - شمال قرار گرفته است که در میان آنها پل ورسک هم با ابهت بی مانندش، خودنمایی می کند. این پل تاریخی، یکی از طولانی ترین و قدیمی ترین پل های راه آهن ایران است. در مسیر رسیدن به پل سفید، این پل را که در زمان جنگ جهانی دوم ساخته شده، در سمت راست جاده خواهید دید.

شهر آلاشت: آلاشت زیبا، با خانه های روستایی که هنوز معماری زیبایشان چندان تغییری نکرده، واقعاً بکر و دیدنی است. اینجا خانه هایی گلی با سقف های سنتی و تراس های چوبی و خوش تراشی را می بینید که به سبک معماری گیلان قدیم ساخته شده اند؛ این خانه های خشتی با سقف های تخته پوش که اغلب سنگفرش شده اند، از جاذبه های زیبای آلاشت است که واقعاً تماشایی است.

چند توصیه ضروری: قبل از سفر، از شرایط آب و هوا و شرایط جاده آگاه شوید و به این چند نکته هم توجه کنید:

1- هنگام رکاب زدن، مایعات زیادی بنوشید.

2- اگر می خواهید در چادر بمانید، کیسه خواب و لباس گرم را از قلم نیاندازید.

3- دوچرخه سواری در جاده خطرناک است و باید بسیار مراقب خودروها باشید و حتماً از کلاه ایمنی و دستکش دوچرخه سواری استفاده کنید.

4- در سرازیری های تند سرعت نگیرید و در پیچ ها مراقب خود باشید و از ترمزهای شدید پرهیز کنید.

5- اگر تعداد نفرات گروه زیاد باشد، در اولین مقر پلیس راه جاده فیروزکوه، هماهنگی های لازم را انجام دهید.

خوان اول: بهتر است صبح زود حرکت کنید تا به گرمای روز نخورید. از آلاشت تا سد شیرگاه که مقصد نهایی است، 3 مسیر پیش رو داریم: آلاشت تا جاده فیروزکوه؛ 37 کیلومتر سرازیری دارد که در 2 ساعت طی می شود.

در این مسیر، ابتدا باید از اول جاده آلاشت حرکت کنید. در بیشتر مسیر، نیازی به رکاب زدن ندارید، چون مسیر کاملاً سرازیری است. فقط حواستان باشد که زیاد سرعت نگیرید. در میانه مسیر، وارد یک جاده جنگلی می شوید و بعد از اتمام مسیر پر شیب جنگلی، جاده شیب میانه می گیرد.

در این مسیر، بعد از رد کردن معادن زغال سنگ، از کنار کشتزارهای برنج عبور خواهید کرد. این شالیزارها را که رد کنید، کم کم به جاده فیروزکوه می رسید. در سمت راست جاده، یک ریل راه آهن قدیمی قرار گرفته است که احتمالاً مربوط به همان معادن زغال سنگ است. می توانید در کنار ریل راه آهن چند دقیقه استراحت کنید.

خوان دوم: دو راهی آلاشت تا شهر شیرگاه؛ مسافت این مسیر 25 کیلومتر است و یک ساعته طی می شود.

مقصد پیش رو، شهر قائم شهر است. باید از جاده فیروزکوه این مسیر را ادامه دهید. توصیه ما این است که در روزهای تعطیل به خاطر شلوغی جاده، به این سفر نروید. زیبایی جاده فیروزکوه نیاز به تعریف ندارد. در سمت چپ، همچنان شالیزارهای برنج را خواهید دید و در سمت راست هم کوه های شیب دار جنگلی پیش چشمتان است. بعد از زیر آب، باید با پیچ های جاده بپیچید تا به شیرگاه در نزدیکی های قائم شهر برسید.

به شیرگاه که برسید، دما و رطوبت هوا بالا می رود و آزار دهنده می شود. البته قبل از شیرگاه، یک تونل وجود دارد که رد شدن از آن به خاطر نور کم دورچرخه و سرعت بالای خودروها، خطرناک است. بهتر است اگر یک خودرو همراهی تان می کند، این فاصله را با سواری بروید، در غیر این صورت، بسیار با احتیاط حرکت کنید.

خوان سوم: از شیرگاه تا سد سنبله رود، 5 کیلومتر باید پیش بروید که معمولاً در 15 دقیقه طی می شود.

از شهر شیرگاه وارد جاده فرعی سمت چپ جاده می شوید که به جاده قدیم قائم شهر معروف است. این جاده کفی و به قول دوچرخه سواران، بسیار نرم است. بعد از آنکه روستای کلیج را پشت سر گذاشتید، باید حدود 15 دقیقه رکاب بزنید تا به سد سنبله یا همان سد شیرگاه برسید. بعد از صرف ناهار و استراحت، می توانید در دریاچه این سد قایق سواری کنید و برای بازگشت آماده شوید.

نکته آخر: در تمام مسیر آلاشت تا سد شیرگاه، می توانید از جاده اصلی خارج شوید و با دوچرخه به کوه و کمر بزنید. البته به این شرط که وارد ملک شخصی یا باغ دیگران نشوید، در غیر این صورت، همان راه راست را بروید!