خبرنگار؛ تاباننده نور در تاریکی ها - وبلاگ پاییز

به گزارش وبلاگ پاییز، سرویس استان های خبرنگاران (ایینا)- محمدجعفر محمدزاده، نویسنده و پژوهشگر زبان فارسی: خداوند هرگاه که پیامبری را برای مطلع کردن انسان فرستاده به آنها مشعل هایی داده تا راه را بیابند و راه ببرند. اِنّی انَستُ ناراً لَعلّی اتیکُم منها بقَبس اَو اَجِدُ علی النّارِ هُدی (طه/10)، نوری یافتم، درنگ کنید شاید بتوانم مشعلی از آن را بیاورم و به واسطه آن راهی بیابیم. و دیگر بار فرمود: اِنّی انستُ ناراً لعلّی اتیکُم منها بِخَبر او جذوهٍ من النار لعلّکُم تَصطَلون (قصص/29). خبر و قبس در این دو آیه شریفه وسایل راه یابی و حقیقت جویی برای بهره مندی، راهنمایی و سعادت زندگی اند.

سزاوار است که بگوییم خبرنگار مشعل داری مطلعی بخش و زندگی ساز است، گرچه ممکن است گاهی لهیب شعله ای تاولی در دستش بنشاند و یا دود آتشی چشمش را بسوزاند و یا خاری در پایش خلیده و آزاری رساند؛ او راه می رود و راه را می کند و از سرزنش ها غم نمی خورد؛ او افق های دور را می بیند و در طریقتش رنجیدن کفر است.

در عصر دانش و ارتباطات نقش بایسته و برجسته رسانه مطلعی بخشی به یکان یکان جامعه و حرکت دادن انسان از تاریکی به سوی روشنایی و از دانش به سمت دانایی است.

خبرنگار و رسانه نگار مشعل دار پیش روی جامعه است تا بر گوشه های تاریک دنیا نور بتاباند و انسان خسته از جهل و نادانی و درمانده از انباشت دانش و فناوری را به سوی نور و داد و دانایی راهبری کند.

در دنیا امروز رسانه در مسیر تحولی ژرف و جهشی بلند قرار گرفته است و خبرنگار و رسانه نگار در عصر فرصت ها از یک سو و چالش ها و تهدیدهای بزرگ از دیگر سو در معرض آزمونهای سخت و سرنوشت ساز است.

دیگر که؛ بایسته خبرنگاری خبیری است و از این منزل راه تا الهی شدن کوتاه است. خبرنگار دغدغه مندی هایی دارد و دردآشنای دردهای انسان و جامعه است و باری خطیر و خطراتی اجتناب ناپذیر بر دوش، راه می پیماید؛ با درک درست و کاربست مطلعانه این مخاطرات و تطبیق آنها با نیازها و اقتضائات، در کنار مردم می ماند و در نامعادلات سیاسی و معاملات جناحی گرفتار نمی گردد. خبرنگارِ مطلع می داند و می تواند با ارتباط وثیق با مردم نقشی کم نظیر و گامی بلند در رویاروی با نارسانه های کم فروغ و پُردروغ، گام هایی اثربخش برای کامیابی، آرامش و راهنمایی مردم و آرمان های کشورش بردارد.