علیرضا قربانی برای 70 هزار نفر خواند؛ اما در فضای مجازی
به گزارش وبلاگ پاییز، حدود 70 هزار نفر کنسرت اجرا کرد با این تفاوت که این کنسرت را هوادارانش در فضای مجازی دیدند و شنیدند. گزارش ماجرا.
وبلاگ پاییز- ندا انتظامی: تا زمان نگارش این گزارش (این گزارش شنبه 17 اسفند نوشته شده است) 66هزار نفر از کنسرت با من بخوان دیدن کردند. این رقم گواه این است که این کنسرت به خوانندگی علیرضا قربانی یکی از کنسرت های پرمخاطب و پرطرفدار این روزهای دنیای موسیقی ایرانی است.
علیرضا قربانی به همراه گروهش 78اجرا، تهران (44تا) و شهرستان ها (34تا) داشته اند که البته قرار بود تا خاتمه سال 16اجرای دیگر هم با گروهش داشته باشد که به دلیل شیوع ویروس کرونا این اجراها لغو شد. دیدن و شنیدن کنسرت با من بخوان با مدیریت علی رضوی و کارگردانی رضا موسوی با آهنگسازی حسام ناصری تجربه جدیدی را برای مخاطب رقم زد. اردیبهشت ماه سال 98علیرضا قربانی بعد از 2سال دوری از فضای کنسرت به مدت 9شب به تالار وحدت آمد. اجرای او با استقبال گسترده مخاطبان روبرو شد. استقبال به اندازه ای بود که گروه به کاخ سعدآباد رفتند و 34شب برای مخاطبان خود برنامه اجرا کردند. طی این مدت درشهرستان های بیرجند، اصفهان، شیراز، اهواز، آمل، ساری، گرگان، تبریز، ارومیه، اردبیل، انزلی، قزوین و اراک هم به اجرای کنسرت با من بخوان پرداختند.
کنسرت با من بخوان علاوه بر عناصر شنیداری از عناصر دیداری و بصری هم بهره برده است. ایده این کار از دوسال پیش زده شد اما برای گروه اجرایی این کار همواره در جریان است و هربار تغییرات جدیدی به اجرا اضافه می گردد. رضا موسوی، کارگردان این کنسرت طی 4سال بیش از 14کار با علیرضا قربانی داشته است که برخی برگزاری کنسرت و موزیک ویدئو بوده است. او کارگردانی کلیپ فروغ و دخت پریوار به خوانندگی علیرضا قربانی را هم برعهده داشته و حال طراحی و کارگردانی آخرین کنسرت علیرضا قربانی با پشتوانه کارهای قبلی برعهده اوست؛ ما زبان همدیگر را پیدا کرده ایم و گروهی کار می کنیم.
موفقیت با من بخوان مدیون نوازنده ها، تیم کارگردانی، تیم فنی (شامل نور و صدا)، تیم اجرایی، پشتیبانی و انتظامات، تبلیغات، گرافیک، عکاس و فیلمبردار و ... است که البته پشتوانه قوی علیرضا قربانی را هم باید به آن افزود؛ تنها کار برای من مهم نبود بلکه برای من و گروه، تفکر پشت اثر مهم بود. علیرضا قربانی بسیار حمایت گر است و کل گروه را حمایت می کند. کار را می سپرد و دخالت هم نمی کند. رضا موسوی پشتوانه ای به اسم تئاتر دارد. به همین دلیل او عناصر بصری از طراحی صحنه گرفته تا میزانسن و نحوه نشستن نوازنده را برای این کنسرت طراحی و اجرا کرده است؛ براساس تحقیقاتی که انجام دادم و فیلم هایی که از عکس العمل مخاطب حین دیدن کنسرت گرفتم، در کنسرت ها و اجراهای باکیفیت نزدیک به 30درصد مخاطبان بعد از 15الی 17دقیقه صحنه را از دست می دهند، گویی در خانه هستند و فقط موزیک گوش می دهند و گاهی هم به موبایل نگاه می کنند. اما بعد از 23دقیقه 60درصد مخاطبان صحنه را رها می کنند و تعداد خیلی کمی از مخاطبان با تمرکز کنسرت را دنبال می کنند. به گفته موسوی، این امر طبیعی است؛ طبیعی است چون بعد از مدتی نوازنده، خواننده تکراری می گردد و این باعث قطع ارتباط می گردد. ما این چرخه را شناسایی و سعی کردیم با طراحی عناصر بصری مخاطب را نگه داریم، او را در فضا می چرخانیم و در نتیجه مخاطب ارتباطش را با کنسرت از دست نمی دهد. مخاطب احساس می کند هم می بیند و هم می شنود؛ در نتیجه در طول کنسرت او فعال است و به همین دلیل حالش هم در طول کنسرت و هم بعد از کنسرت خوب است. سؤال اینجاست که آیا این عناصر بصری باعث نمی گردد که توجه مخاطب از موسیقی که عنصری شنیداری است پرت گردد و به صحنه بیشتر توجه کند. موسوی مخالف این حرف است؛ در تمام دنیا به صحنه توجه می کنند؛ نورپردازی، اکت روی صحنه، وسایل صحنه و حرکات موزون. حالا ما نمی توانیم حرکت و جنبش به آن شکل را داشته باشیم، به همین دلیل سعی کردیم که با نورپردازی و طراحی صحنه متنوع و جاگذاری نوازنده ها این عناصر جذاب را ایجاد کنیم. او با اشاره به جاگذاری سنتی نوازنده روی صحنه که سال هاست به شکل نیم دایره ای رو صحنه اجرا می گردد به شکل جدید و متنوع جاگذاری نوازنده در کنسرت با من بخوان اشاره کرد: من جایگزینی متنوع از نوازنده ها را طراحی کردم که استقبال هم شد.
شاید پیشینه تئاتری او بر عنصر موسیقایی کنسرت غلبه کرده باشد؛ اصلا اینطور نیست و این امر برای من جالب نیست که چون تمایل تئاتری دارم طراحی و کارگردانی کنسرت را به سمت تئاتر ببرم. ما در این کنسرت جز طراحی صحنه، هیچ المان تئاتری نداریم. تلاش من این است که کنسرت ترکیبی از موسیقی و المان های بصری باشد. اگر این دو باهم ترکیب شوند اتفاق درستی می افتد اما اگر ترکیب درست صورت نگیرد پروژه شکست خورده است که استقبال مردم از این کار نشان داد اتفاق موسیقی و المان های بصری به خوبی اجرا شده است.
- داستان لغو خودخواسته کنسرت
نزدیک به 16بار کنسرت بامن بخوان به دلیل استقبال مخاطب تمدید شد. اما دو لغو خودخواسته و ناخواسته هم در پرونده کاری این کنسرت وجود دارد. لغو خودخواسته به دی ماه امسال برمی گردد. قرار بود این کنسرت در دی ماه امسال مجددا اجرا گردد اما قربانی طی یادداشتی از وقایع هولناک و غیرقابل باور روزهای اخیر سخن گفت و اعلام کرد: اجرای این مجموعه حق مطلب این روزها را ادا نمی کند. او که همواره در کنار مردم است اعلام کرد که اجرای این کنسرت را لغو می کند تا قطعات، کامل تر شده تا هم حزن خانواده های این عزیزان را التیام باشد و هم در حافظه جمعی تاریخی کشور این فاجعه غیرقابل باور به زبان موسیقی ثبت گردد. به همین دلیل علیرضا قربانی، قطعه ای در سوگ جان باختگان هواپیمای اوکراینی با نام عاشقانه نیست، با ترانه اهورا ایمان و موسیقی حسام ناصری به یاد جان باختگان و بازماندگان فاجعه سرنگونی هواپیمای اوکراینی منتشر کرد و قرار شد این اثر در کنسرت های اسفند با من بخوان به همراه تغییرات دیگری اجرا گردد. اما این اجرا به دلیل شیوع ویروس کرونا تنها یک شب در تالار وحدت اجرا و مابقی اجراها ناخواسته لغو شد.
منبع: همشهری آنلاین