نقش طبیعت گردی در سلامت روان - وبلاگ پاییز

به گزارش وبلاگ پاییز، طبق تازه ترین یافته ها، یک ساعت پیاده روی در طبیعت منجر به کاهش فعالیت در ناحیه ای از مغز می گردد که با پردازش استرس مرتبط است.

وبلاگ پاییز | پس از 60 دقیقه پیاده روی در طبیعت، فعالیت در نواحی مرتبط با پردازش استرس در مغز کاهش می یابد. این یافته پژوهش اخیری ست که در مجله Molecular Psychiatry منتشر شده است. زندگی شهری خطر شناخته شده ای برای ابتلا به اختلال های روانی است، در حالی که زندگی کردن نزدیک به طبیعت تا حد زیادی برای سلامت روان و مغز مفید است.

به گزارش وبلاگ پاییز ، ثابت شده است که در موقع استرس، فعالیت یک ناحیه مرکزی مغز به نام آمیگدال که با پردازش استرس مرتبط است، در روستاییان در قیاس با شهرنشینان فعالیت کمتری دارد و این یافته حاکی از مزایای بالقوه طبیعت بر مغز انسان است. سُنجا سودیماک نویسنده اصلی این پژوهش می گوید: اما تا به امروز معمای مرغ و تخم مرغ حل نشده است، به بیان دیگر، آیا طبیعت سبب اثراتی در مغز شده است یا افراد خاصی انتخاب نموده اند که در نواحی روستایی یا شهری زندگی نمایند.

محققان برای دستیابی به شواهد علّی، فعالیت مغز را با استفاده از تصویرسازی تشدید مغناطیسی کارکردی (اف ام آر آی) در نواحی مرتبط با پردازش استرس در 63 داوطلب سالم پیش و پس از یک پیاده روی یک ساعته در جنگلِ گرون والد و مراکز خرید در خیابان های شلوغ برلین آنالیز کردند.

نتایج مطالعه نشان داد که فعالیت آمیگدال پس از پیاده روی در طبیعت کاهش می یابد، به این معنا که طبیعت اثرات سودمندی بر نواحی مغزی مرتبط با استرس دارد. سیمون کان، سرپرست تیم تحقیقاتی شرح می دهد: نتایج از رابطه مثبتِ فرض شده پیشین میان طبیعت و سلامت مغز پشتیبانی کرد، اما این نخستین مطالعه ایست که این رابطه علّی را اثبات می نماید. جالب اینجاست که فعالیت مغز پس از پیاده روی شهری در این نواحی مغز ثابت ماند و افزایش نیافت و این خلاف دیدگاه رایجی ست که می گوید زندگی شهری سبب استرس اضافه می گردد.

نویسندگان این مطالعه نشان دادند طبیعت اثر مثبتی بر نواحی مغزی درگیر در پردازش استرس دارد و این تاثیر مثبت پس از یک پیاده روی یک ساعته مشهود است. این یافته به درک چگونگی تاثیر محیط فیزیکی زندگی بر مغز و سلامت روان یاری می نماید. حتی حضور کوتاه مدت در طبیعت فعالیت آمیگدال را کاهش می دهد به این معنا که پیاده روی در طبیعت یک اقدام پیش گیرانه علیه پیشرفت بیماری های روانی و کاهش اثر زیان آور شهرنشینی روی مغز است.

این نتایج با نتایج مطالعه پیشین (2017، Scientific Reports) همسو است. در مطالعه پیشین نشان داده شد شهرنشنانی که در نزدیکی جنگل زندگی می نمایند ساختار آمیگدال سالمتری به لحاظ فیزیولوژیکی دارند و بنابراین بهتر می توانند با استرس کنار بیایند. مطالعه تازه نیز تاکیدی بر اهمیتِ سیاست های طراحی شهری برای بیشتر کردن نواحی سبزِ دردسترس به منظور تقویت سلامت روان و رفاه شهروندان است.

محققان هم اکنون به منظور آنالیز اثرات سودمند طبیعت در جمعیت ها و گروه های سنی مختلف روی مطالعه ای کار می نمایند که هدف آن آنالیز تاثیر پیاده روی یک ساعته در دو محیط شهری و طبیعی بر استرس مادران و نوزادان آنهاست.

منبع: neurosciencenews

مترجم: زهرا ذوالقدر