خبرنگاران فیلم سازی برای کودک و نوجوان عشق می طلبد - وبلاگ پاییز

به گزارش وبلاگ پاییز، تهران- خبرنگاران- یک فیلم ساز کودک و نوجوان عقیده دارد: کسانی در حوزه فیلم سازی کودک و نوجوان پیروز هستند که علاوه بر حوصله و تجربه، عاشق این نوع از سینما باشند.

علی قوی تن کارگردان، نویسنده، تهیه کننده که امسال با فیلم آرزوی زیبا در سی و سومین جشنواره بین المللی فیلم کودک و نوجوان جشنواره حضور داشت، در گفت وگو با خبرنگار فرهنگی وبلاگ پاییز، بیان نمود: داستان فیلم آرزوی زیبا در شهرستان کاشان و روستاهای اطراف آن اتفاق می افتد و موضوعش این است که چند نوجوان تصمیم می گیرند برای خواسته یک انسان بزرگ سال دست به کارهایی بزنند تا خواسته او را برآورده سازند.

وی با اشاره به دلیل شاخت این فیلم در شهرستان، توضیح داد: من حدود دوازده سال است که وقتی می خواهم فیلمی را در حوزه کودک و نوجوان بسازم، دوست دارم موضوعاتی را انتخاب کنم که در شهرستان ها و در فضایی خارج از تهران باشد؛ به این دلیل که احساس می کنم آدم هایی که دستشان به سینما نمی رسد و در عین حال آن را دوست دارند باید سهمی از آن داشته باشند.

در شهرستان ها آدم ها و دانشجویان و علاقه مندانی (و حتی هنرجویانی) هستند که به واسطه این کار (تولید فیلم در شهرستان) فیلم سازی تجربه و سینما را از نزدیک لمس می کنند و این فرصتی برای آن ها است؛ در نتیجه ایده و انگیزه اولیه من، انجام کار در شهرستان است.

وی اضافه کرد: قصه را هم از موضوعات شهرستان و اتفاقاتی که در جامعه پیش آمده است و رخ می دهد الهام می گیرم و آن را سینمایی می کنم.

فیلم سازی در حوزه کودک و نوجوان حوصله و هزینۀ زیادی را می طلبد

قوی تن با اشاره به مسائل و دشواری های کار فیلم سازی برای رده کودک و نوجوان گفت: شاید کسانی که فیلم بزرگ سال می سازند به خصوص فیلم سازانی که با گروه ها و افراد حرفه ای کار می کنند، ساخت فیلم در حوزه کودک و نوجوان از حوصله شان خارج باشد؛ فیلم سازی در حوزه کودک و نوجوان حوصله و هزینه ای زیاد می طلبد.

برخی تصور می کنند این دست فیلم ها چون هنرپیشه حرفه ای ندارد، هزینه کمی دارد؛ درحالی که هزینه اش بیشتر است زیرا در این عرصه طول فیلم برداری و طول تمرین ها و آموزش دادن ها، کار روی صدا و بدن زمان بر است. معتقدم کسانی در حوزه فیلم سازی کودک و نوجوان پیروز هستند که علاوه بر حوصله و تجربه، عاشق این نوع از سینما باشند.

این تدوین گر و طراح لباس و صحنه در پاسخ به این پرسش که چرا سینمای کودک و نوجوان به رغم سختی های تولید و پخش در اکران با اقبال چندانی روبرو نیست، گفت: از سال های 75 به بعد، سینمای کودک و نوجوان و در کنار آن سینمای بامحتوا رها شد و مسئولان، سینماها و برنامه ریزی و اکران فیلم ها را واگذار کردند و سینماداران و صنف پخش کننده مسئولیت آن را بر عهده گرفت؛ آن ها هم برای این که به فکر فروش هستند، دنبال کارهایی می فرایند که بازگشت سرمایه دارد.

وی ادامه داد: در حوزه ادبیات هم وقتی یک کتاب نوشته می شود، هرکسی آن را نمی خواند بلکه عده ای خاص آن را مطالعه می کنند. منتهی در سینما متأسفانه این عده خاص هم به کنار رفته اند؛ یعنی اکران این جنس از فیلم ها پشتیبانی نمی شود و در این جریان به کسانی ظلم می شود که دوست دارند این جنس از فیلم ها را ببینند؛ براین معضل بیفزایید این موضوع را که به واسطه این نوع سینما ذائقه تماشاچی کاملاً به آن فضای سرگرم کننده متمایل می شود، به صورتی که دیگر حوصله ای برای تأمل و تماشای فیلم های پرمحتوا ندارد.

البته باید بگویم که این فیلم ها بی اکران نیستند؛ مثلاً تمام فیلم های من از سال 90 به بعد، در بیش از 30 کشور در جشنواره ها اکران شدند، شمن این که کشورهای خارجی مانند ایتالیا، لهستان، یونان، هند و هلند حق پخش آنها را خریدند و اکران کردند؛ این ها هم اکران هست و نه صرف چهار سینمای تهران که بر سر آن ها دعوا وجود دارد.

از بادهای بهاری تا آرزوی زیبا

این کارگردان در ادامه و در توضیح علت ورودش به سینمای کودک و نوجوان، یادآور شد: از سال 88 حوزه سینمای بزرگ سال را کمرنگ کردم و وارد حوزه سینمای کودک و نوجوان شدم و از آن سال تا به امروز فیلم های بادهای بهاری (1388)، سنجاقک های برکه سبز (1389)، پرواز بادبادکها (1390)، آفتاب، مهتاب، زمین (1391)، بازگشت (1392)، آسمان آبی مادرم (1394)، پل سفید (1396)، رویای سهراب (1397) و آروزی زیبا (98) را ساخته ام.

وی اضافه کرد: از نوجوانی و جوانی به این حوزه علاقه داشتم اما به دلیل این که من را به سمت دیگری هل داده بودند، مدتی طول کشید و 15 سال گذشت و پس از ساختن فیلم های داستانی: عشق من شهر من (1370) ضربه طوفان (1372) توطئه (1374) تنها (1376) آدمک ها (1380) سرود تولد (1383) نسکافه داغ داغ (1385) وارد عرصه فیلم سازی برای نوجوانان شدم.

قوی تن در انتها و پاسخ به این پرسش که چقدر با جشنواره بین المللی کودک و نوجوان آشنایی دارد و ضعف و قوت آن را در این دوره چه می داند، گفت: از سال 88 در همه دوره هایی که فیلم داشته ام (به جز سال 93 و 95)، در تمام جشنواره های کودک و نوجوان حضورداشته ام.

در این شرایط سخت و روزاهای درگیری با بیماری کرونا، همین که متولیان توانسته اند جشنواره را برگزار کنند، بسیار کار بزرگی کرده اند.

علی قوی تن با اجرای تعدادی نمایشنامه و ساخت فیلم های کوتاه و مستند پا به عرصه فیلمسازی گذاشت و در سال 1370 با ساخت فیلم سینمایی عشق من شهر من وارد سینمای حرفه ای شد.

قوی تن پس از ساخت 7 فیلم سینمایی تجاری در ژانرهای مختلف، از سال 1388 سبک نوینی را در پیش گرفت و به سینمای فرهنگی با موضوع کودک و نوجوان روی آورد و توانست با فیلم های پرواز بادبادک ها و آفتاب، مهتاب، زمین دو سال متوالی در بخش بین الملل و سودای سیمرغ سی امین و سی و یکمین جشنواره فیلم فجر حضور داشته و سیمرغ بلورین بهترین فیلمنامه بخش بین الملل و سیمرغ بلورین بهترین فیلم فجر را از آن خود نماید.

وی از سال 2012 تا به امروز با فیلم هایش در فستیوال های بین المللی چون جیفونی ایتالیا، گدنیا لهستان، سینه کید هلند، کیکیفه آلمان، قاهره مصر، الیمپیا یونان، بمبئی هند، گوا هند، چنای هند، کرالای هند، داکا بنگلادش، مالتی آرت انگلستان، زلین چک، و غیره حضور پیدا کرد و توانسته است تا جایزه بهترین فیلم را از فستیوال داکا 2018 و جایزه ویژه هیات داوران فستیوال الیمپیا یونان و جایزه یونیسف در الیمپیا یونان 2017، را برای فیلم پل سفید از آن خود نماید.

سی و سومین جشنواره بین المللی فیلم های بچه ها و نوجوانان از 27 مهر تا 2 آبان به شیوه مجازی و به دبیری علیرضا تابش برگزار گشت.