کوچکترین کافه دنیا در فهرست میراث ناملموس ایران - وبلاگ پاییز

به گزارش وبلاگ پاییز، کوچکترین قهوه خانه (کافه) دنیا، در فهرست میراث ناملموس به ثبت رسید.

با گذر از چند دالان باریک بازار بزرگ تهران، می توان به کوچکترین قهوه خانه یا به قول امروزی ها کافه دنیا رسید؛ قهوه خانه حاج علی درویش که با وجود داشتن مغازه ای کمتر از دو متر مربع، امروز میان گردشگران خارجی هم مشهور است و حالا این قهوه خانه در فهرست آثار ملی به ثبت رسیده است.

فرهاد نظری، مدیر کل دفتر ثبت آثار تاریخی با تائید ثبت این قهوه خانه در فهرست میراث ناملموس به وبلاگ پاییز گفت: این قهوه خانه که در بازار تاریخی تهران قرار گرفته است، با توجه به دارا بودن خصوصیات و معیارهای میراث ناملموس، اوایل امسال در فهرست میراث ناملموس کشور به ثبت رسید.

وی شیوه و سنتِ قهوه داری و چای خانه داری در این کافه را از مهمترین معیارهای ثبت این کافه در فهرست میراث ناملموس دانست و اضافه کرد: این شغل از سه نسل گذشته این خاندان و به صورت نسل به نسل تا امروز ادامه داشته است، اقدامی که یکی از معیارهای مهم در پرونده های ثبت میراث ناملموس محسوب می شود.

به گفته او، صاحب این کافه در زمان ارائه نوشیدنی به مشتری های خود، خواص پزشکی هر نوشیدنی که به مشتریان اش می دهد را بیان می کند، در نتیجه این نیز یکی از مواردی بود که در ثبت ناملموس این کافه با توجه به آداب و رسوم شان نقش داشت.

نظری هم چنین درباره ثبت ملی مکان این قهوه خانه (کافه) نیز گفت: با توجه به قرار دریافت مغازه در راسته بازار تهران و ثبت ملی بازار تهران به طور کامل، نیاز به ثبت مجدد این بنا نبود.

به گزارش وبلاگ پاییز، کوچک ترین قهوه خانه ایران یا قهوه خانه حاج علی درویش در دل بازار بزرگ تهران، کنار مسجد حاج عبدالله قرار گرفته است. بیش از 90 سال است که صاحبان این قهوه خانه به صورت نسل به نسل از میهمانان خود پذیرایی می کند.

از چند سال پیش کاظم مبهوتیان، پسر حاج علی مبهوتیان که معروف به حاج علی درویش بود شغل پدر را ادامه می دهد. به گفته اوف این قهوه خانه در سال 1297 هجری شمسی توسط حاج محمد حسن شمشیری تاسیس شد، بعد از آن بود که پدرم این قهوه خانه را با یک واسطه در سال 1340 از حاج شمشیری خرید. تا هفت سال پیش هم خودش این قهوه خانه را می گرداند تا این که زمین خورد و کمرش شکست و دیگر نتوانست بیاید و بعد از آن شخصا این کار را برعهده گرفتم.

این قهوه خانه از همان اول این متراژ نبود. پدرم بخشی از زمین آن را فروخت و تنها همین اندازه از آن از 45 سال پیش تا امروز باقی مانده است. از همان روز هم کوچک شدن قهوه خانه تاثیری در کاسته شدن مشتری ها نداشت. حتی می توانم بگویم مشتری هایمان بیشتر شد که کمتر نشدند.

او اما درباره رسم چای خوردن امروزی ها با مردم گذشته در بازار تهران هم گفته است: در گذشته رسم بود که چای را به در مغازه ها می بردند و چای توزیع می شد. تا قبل از انقلاب هم به همین شکل بود، اما بعد از آن به مرور زمان بازاری ها خودشان چای در مغازه هایشان درست کردند و دیگر چنین فرهنگی وجود ندارد. چنین اتفاقی به طور کلی رونق قهوه خانه های بازار را انداخت.

اما نکته جالب توجه این کافه، تغییر در قیمت های چای به مشتریان کافه است و البته حتی ذکر شده که این طبقه بندی قیمت، ربطی به توان مالی افراد و کیفیت و اندازه چای ندارد.